عاقبت به خیر شدن در سراسر قرآن فقط برای انسان های با تقوا می باشد…
عاقبت به خیر شدن در سراسر قرآن فقط برای انسان های با تقوا می باشد. این مسئله در جامعه بشری یکی از دغدغه های بزرگ بوده و بشر همیشه به دنبال عاقبتی خوب و نیکو برای خودش بوده است.
در نمونه ای از این آیات خداوند می فرماید: “قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ اسْتَعینُوا بِاللَّهِ وَ اصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقینَ”؛ … عاقبت نیکو فقط برای متقین است.[۱] خداوند در این آیات و آیات مشابه، عاقبت به خیری را نتیجه تقوا می داند.
یکی از مسائلی که می توان به وسیله آن راه عاقبت به خیری را در پیش گرفت، رعایت عفاف و حیا می باشد.
امام باقر(ع) میفرماید: «الْحَیاءُ وَ الْإِیمَانُ مَقْرُونَانِ فِی قَرَنٍ فَإِذَا ذَهَبَ أَحَدُهُمَا تَبِعَهُ صَاحِبُهُ» «حیا و ایمان با یکدیگر و به هم پیوستهاند، پس اگر یکی از آن دو از بین برود دیگری نیز به دنبالش از بین خواهد رفت». [۲]
حال کسی که راه حیا را در پیش نگیرد و به رعایت آن توجهی نداشته باشد مطمئنا ایمانش را از دست داده و عاقبت به خیری تبدیل به عاقبت به شرّی خواهد شد.
خودداری از کارهایی که انسان را از شهوت و گناهان جنسی مثل نگاههای حرام دور کند معنای عامی از عفاف و حیاء می باشد.
برای رسیدن به عاقبت به خیری داشتن تقوا، ترک محرمات و عمل به واجبات ضرورت دارد و کسی که رعایت عفاف و حیاء نکند دچار عملی خواهد شد که نتیجه اش انجام محرمات می باشد.
—————————————–
پی نوشت:
اعراف، ۱۲۸؛ هود، ۴۹؛ طه، ۱۳۲؛ قصص، ۸۳
کافی ج ۲ ص ۱۰۶
[tabs][tabs][tab title=”منبع “]گروه اینترنتی رهروان ولایت[/tab][/tabs]