حجاب فرانسوی

دیده های یکی از ایرانیان ساکن در فرانسه از وضعیت حجاب مردم و برخورد دولت با محجبه ها

۱- فرانسه به طور کلی یک کشور لائیک است؛ یعنی دولت از کلیسا جداست. اما آزادی مذهبی به عنوان یکی از حقوق پایه انسان مورد احترام قرار می‌گیرد. اسلام بعد از مسیحیت دومین دین در کشور فرانسه است و جمعیت مسلمانان طبق آمار رسمی در سال ۲۰۱۰ بین ۵ تا ۶ میلیون نفر بوده است.

۲- در کشور فرانسه روسری ممنوع نیست. آن چیزی که ممنوع است برقع (روبنده) است. دلیلش هم منع مذهبی نیست؛ امنیتی است. البته محدودیت‌هایی برای روسری وجود دارد؛ آنهم نه در فضاهای عمومی و دانشگاه‌ها؛ فقط در مدارس دولتی. البته باز هم نه در همه مدارس. یک دانش آموز در صورتی که مدیر مدرسه به او اجازه بدهد می‌تواند با روسری در کلاس شرکت کند. در دانشگاه‌ها هیچ محدودیتی وجود ندارد. توی شهر هم همینطور. بعضی جاها اینقدر خانم محجبه هست که من یادم می‌رود که این جا روسری اجباری نیست. اینقدر حجاب‌ها متنوع است که آدم باورش نمی‌شود این همه جواب برای یک مساله وجود داشته باشد.

۳- بر خلاف آزاد بودن روسری، یک مساله‌ای وجود دارد که به نظر من منطقی نیست. اینکه عکسی که می‌دهیم برای کارت اقامت باید بدون حجاب باشد. سر لخت. بعضی جاهای دیگر هم عکس بی حجاب می‌خواهند از آدم. مثلا یکی از دوستانم که توی پاریس درس می‌خواند با اینکه توی دانشگاه روسری سرش می‌کند عکس کارت دانشجویی‌اش بدون حجاب است. دانشگاه ما این قانون را ندارد.[pullquote]یک مساله‌ای وجود دارد که به نظر من منطقی نیست؛اینکه عکسی که می‌دهیم برای کارت اقامت باید بدون حجاب باشد. [/pullquote]

۴- بخشی از منطقه لورن و تمام منطقه آلزاس لائیک نیستند. مستثنی هستند از این قانون. در این مناطق که می‌شود شمال شرقی فرانسه روحانیون مذهبی از دولت حقوق می‌گیرند و همه آزادند با نمادهای مذهبیشان در فضاهای عمومی حاضر شوند. توی این دو منطقه هم یهودی‌ها و هم مسلمان‌ها خیلی زیادند. پسرهای یهودی با کلاه کیپا می‌روند مدرسه و دخترهای مسلمان با روسری.

۵- خانم‌های ایرانیِ با حجاب اینجا به دو شکل لباس می‌پوشند. دسته اول (که معمولا توی ایران چادری بوده‌اند) مانتوی بلند می‌پوشند و روسریشان را عربی می‌بندند. دسته دوم بلوز آستین بلند و شلوار می‌پوشند با روسری گره‌ای یا شال. تعداد خیلی معدودی هم هستند که به جای روسری کلاه سرشان می‌گذارند (من فقط یک نفر را می‌شناسم). بین عرب‌ها تنوع خیلی زیاد است. بعضی‌ها فقط یک روسری یا مقنعه دو تکه دارند اما لباسشان معمولی و بعضی وقت‌ها تنگ است؛ بعضی‌ها پیراهن بلند و گشاد می‌پوشند؛ بعضی‌ها هم با مقنعه خیلی بلند و دامن می‌آیند بیرون. ترک‌ها و مسلمان‌های اروپای شرقی (مثل بوسنی) روسریشان را به سرشان می‌بندند و فقط موهایشان را می‌پوشانند اما گاهی لباس آستین کوتاه یا دامن زیرزانو می‌پوشند. آفریقایی‌ها فقط سربند دارند و برای لباسشان محدودیت مشخصی وجود ندارد.

۶- از نظر رنگ، هیچ منع فرهنگی برای لباس مشکی توی فرانسه وجود ندارد. مثلا می‌دانم که توی استرالیا خانم‌های باحجاب همیشه لباس و روسری رنگی می‌پوشند اما اینجا اصلا این مساله مطرح نیست. یعنی لباس مشکی پوشیدن توی فرانسه نشانه عزا نیست. مشکی خیلی رایج است توی پوشش و حتی بچه‌های خیلی کوچک هم ممکن است لباسشان سیاه باشد.[pullquote]هیچ وقت ندیده‌ام که کارمند یک اداره دولتی محجبه باشد. البته خیلی کارمند هستند که اسمشان عربی است؛ مریم و لیلا و …؛ اما هیچ کدام از آن‌هایی که من می‌شناسم روسری ندارند.[/pullquote]

۷- من شخصا نشنیده‌ام که محدودیتی برای کار کردن زنان با حجاب وجود داشته باشد. یک خانمی را می‌شناسم که حجاب خیلی سفت و سختی دارد و توی دانشگاه کار تحقیقاتی انجام می‌دهد. اما هیچ وقت ندیده‌ام که کارمند یک اداره دولتی محجبه باشد. البته خیلی کارمند هستند که اسمشان عربی است؛ مریم و لیلا و …؛ اما هیچ کدام از آن‌هایی که من می‌شناسم روسری ندارند. البته توی فروشگاه‌های اورینتال کارمند محجبه زیاد است. این نشان می‌دهد که حجاب موقع کار ممنوعیتی ندارد. اما اینکه یک شرکت یا اداره تمایل دارد که یک خانم محجبه را استخدام کند… چیزی است که زیاد از آن مطمئن نیستم.

[tabs][tab title=”منبع”]لینک زن[/tab] [/tabs]