google فرزندان را به مناقصه گذاشتیم! | حجاب برتر
Find Me Here
24 ژوئن

فرزندان را به مناقصه گذاشتیم!

مجموعه: متن

یکی از مشخصه های جوامع مدرن، میزان سواد و دانایی است که از طریق مدرسه به افراد منتقل می شود…

فرزندان را به مناقصه گذاشتیم

از مشخصه جوامع مدرن میزان باسوادی در جامعه است که پس از انقلاب اسلامی این رشد به خوبی در میان مردم دیده می شود و در مقایسه با دوران پیش از آن می توان رشد خوبی را شاهد بود. در عین حال، یاددادن مسائل مختلف پیشتر توسط پدر و مادر و سپس به مکتب خانه ها سپرده می شد و اکنون به مدارس. وقتی کودک را از سن ۷ سالگی به مدرسه می فرستیم (اگر دوران مهدکودک را به وی تحمیل نکرده باشیم) یعنی بخش عمده ای از تربیت فرزند را به مدرسه سپرده ایم. بیایید فرض کنیم که فرزند صبح زود از خانه خارج می شود به مدرسه می رود و در حالت عادی پیش از ناهار به خانه برمی گردد؛ مادر خانواده ناهار این فرزند را آماده می کند و به وی می دهد؛ فرزند پس از اندکی استراحت به سراغ درس و مشق هایش می رود تا زمانی که پدر خانواده از بیرون به منزل می آید و در حد ۲ ساعت (نهایتا) در کنار خانواده حضور دارد اما در مقابل بیش از ۵ ساعت به صورت مستقیم در مدرسه است (به صورت غیر مستقیم با دوستانش در راه منزل است) پس مدرسه نقش بسیار مهمی در تربیت این فرزند دارد.

اما چرا لفظ مناقصه را انتخاب کردم؟

بیایید یک مناقصه در عرصه صنعت و تجارت را فرض کنیم. مثلا یک فردی که مجتمع های مسکونی زیادی ساخته است می خواهد برای لوله کشی این ساختمان ها مزایده و مناقصه ای بگذارد تا بتواند شخصی را به این منظور انتخاب کند. مسلما مالک و صاحب کار، بهترین نفر را از میان این افراد حاضر برمی گزیند چراکه آبروی خودش و کیفیت کار در گروی کار این لوله کش است.

حال فرض کنیم که والدین به مثابه این مالک و صاحب کار باشند و مدارس کسانی هستند که در این مناقصه شرکت می کنند؛ آیا درست است که فرزندمان را به بهترین آنها نسپاریم؟! از گوشه و کنار شهرهای بزرگ گاهی شنیده می شود که در مدارس اتفاقاتی خلاف شرع در برنامه های آموزشی وجود دارد، آیا ما باید بدون تحقیق و دانستن برنامه مدرسه برای فرزندمان او را به این مکان بفرستیم؟! مسلما اگر بخواهیم کیفیت تربیت فرزند در سطح بالایی قرار بگیرد بهترین مدرسه را برای وی انتخاب می کنیم.

در کنار این مباحث، نقش مکمل خانواده و مدرسه هم بسیار مهم است. اگر فرزند در مدرسه، مثلا صبح ها زیارت عاشورا می خواند و ظهرها نماز می خواند، وقتی به خانه می رسد نیازی نیست که به وی پیشنهاد کنیم که دعا کند و نماز بخواند چراکه ظرفیت او در مدرسه در این حوزه پرشده است اما می توانیم به او نکات اخلاقی دیگری را یاد بدهیم که این نقش تکمیلی است.

درمورد مسئله حجاب هم همین طور است. تقریبا در این دوران که دیگر هرکسی راه خودش را “انتخاب” می کند تا اینکه بیشتر تحت تاثیر جوهای مختلف قرار بگیرد، یادگیری های پیشین به فرد در انتخاب پوشش کمک می کند. وقتی دختری ۲۰ ساله را فرض کنیم، یادگیری های پیشین این دختر به دوران مدرسه اش بازمی گردد پس باید مدرسه ای را در مناقصه برای سرپرستی بخشی از تربیت فرزندمان قبول کنیم که بتواند پایه های سفت و محکم دینی و مذهبی و به تبع آن درمورد پوشش برای وی ایجاد نماید.

 

امید وطن دوست – نویسنده اختصاصی وب سایت حجاب برتر

۰ دیدگاه

افزودن ديدگاه