پز دادن تا به کجا؟!

برخی می گویند که چرا به ما توهین می کنید که ما نگاه ابزاری به زن داریم؟!

بیایید نگاه ابزاری را به پز دادن مصطلح خودمان در جامعه تسری دهیم و اصلا در این نوشته به جای نگاه ابزاری بگوییم «پز دادن».

ما چیزهای زیادی داریم که با آنها پز می دهیم. البته پز دادن کار خوبی نیست و گاهی به تفاخر کشیده می شود که نه تنها برای دیگران خطرناک است که برای خود فرد بیش از مهم خطرناک خواهد بود چون مغرور می شود و کمتر به اطراف توجه خواهد کرد.

گاهی ما با اموالمان پز می دهیم. گاهی ظاهرمان، گاهی زیبایی مان (که از اول خودمان به دست نیاورده ایم)، گاهی با تحصیلات و….

اما اخیرا ( البته به اعتقاد برخی اخیرا است وگرنه خیلی وقت است و مال این روزها نیست) مردان با دارایی های خودشان پز می دهند و در این میان همسرشان نیز نقشی بی بدیل دارد. البته در فرهنگ های خارجی نیز از دیرباز معرفی کردن همسرشان به افراد غریبه مرسوم بوده است.

مردان گاهی با وضعیت پوششی زنانشان مخالفتی نمی کنند و یا آنها را به آرایش و کم حجاب بودن دعوت می کنند تا با زنانشان نیز پز دهند. این پز دادن باعث می شود که مانند پز دادن های دیگر، دیگران سعی کنند تا مثل او شوند. دیگرانی که شاید ازدواج نکرده باشند و شوهری در جهت دفاع نداشته باشند اما صرفا از روی ظاهر آن همسر خودشان را آرایش و کم حجاب کنند. در واقع شرایط پز دهنده ها یکسان نیست و افراد قدری باید حواسشان را جمع کنند که در چه جهتی و برای چه کسانی دارند پز می دهند و البته احساسات طرف مقابل (چه مرد و چه زن) را در نظر بگیرند.

اما برخی با تحصیلاتشان پز می دهند و همین مسئله باعث می شود که دیگران سعی کنند مانند او تحصیلات بیشتری داشته باشند. این هم باز مشکل آفرین است چون برخی در زمینه تحصیلات استعداد دارند و برخی مثلا در زمینه فعالیت های بازاری و… اما اینجا آن بازاری می رود به سراغ تحصیلاتی که برایش پیشرفت آفرین نخواهد بود.

امید وطن دوست – نویسنده اختصاصی حجاب برتر

نوشته های مرتبط:

برای حجاب فلسفه داریم؟ حجاب ، غیرت ، حسادت عفاف مرد= عفاف زن زن ، فیلم نامه نویس است و مرد ، کارگردان