چلسی دانسنبری، یکی از شرکت کنندگان در کمپین روز جهانی حجاب از تجربه خود و تجربه ی تبعیضی که برای با حجاب ها وجود دارد می گوید…
وی می‌گوید: اول فوریه سال گذشته تصمیم گرفتم که در کمپین روز جهانی حجاب که برای اولین بار برگزار می‌شد، شرکت کنم. روز جمعه بود و من کلاس داشتم. آن روز صبح کمی زودتر از همیشه بلند شدم، چند فیلم آموزش پوشیدن حجاب از یوتیوب نگاه کردم و بعد به کارهای روزانه خود پرداختم. چون از وسایل نقلیه عمومی استفاده می‌کنم، حدوداً دو ساعت طول می‌کشد تا به کلاسم برسم.[pullquote]اول فوریه سال گذشته تصمیم گرفتم که در کمپین روز جهانی حجاب که برای اولین بار برگزار می‌شد، شرکت کنم.[/pullquote]
یادم می‌آید که آن روز هوا بسیار سرد بود و من تا اتوبوس بیاید به داخل یک رستوران فست‌فود معروف رفتم. من اغلب به آن رستوران می‌رفتم، این رستوران در داخل مرکز حمل‌ونقل شهر است و در روزهای سرد، معمولاً کسانیکه منظر اتوبوس هستند به داخل رستوران می‌روند و از پشت شیشه منتظر رسیدن اتوبوس می‌شوند.
به داخل رستوران رفتم و روی یک صندلی خالی کنار پنجره نشستم. آن روز صبح با روزهای دیگر فرقی نداشت، جز اینکه شال فیروزه‌ای مورد علاقه‌ام به جای اینکه دور گردنم باشد، روی سرم بود. دو دقیقه از نشستنم نگذشته بود که یکی از کارکنان رستوران به طرف من آمد و گفت: «سلام. ببخشید خانم، شما نمی‌توانید اینجا باشید». به او نگاه کردم و پرسیدم «منظورتان چیست؟». گفت: «اگر نمی‌خواهید چیزی بخرید، نمی‌توانید اینجا بنشینید». از او پرسیدم «آیا این سیاست رستوران است؟ چون من تقریباً هر روز صبح با چند نفر دیگر اینجا منتظر می‌مانیم اما هیچ‌وقت کسی از ما نخواسته که اینجا را ترک کنیم». جواب داد: «اما من شما را هرگز ندیده‌ام. امروز به شما اجازه می‌دهم اینجا بمانید، فقط همین یکبار، و اگر فردا شما را اینجا ببینم دیگر اجازه ماندن به شما نمی‌دهم». این را گفت و رفت. زبانم بند آمده بود و قدرت بیان تند و کنایی‌ام که ویژه نیویورکی‌‌هاست را برای یک لحظه کاملاً از دست دادم. کیفم را از روی صندلی برداشتم و بیرون از رستوران منتظر اتوبوس شدم.
این تجربه چشمان مرا باز کرد. من یک دختر جوان سفیدپوست هستم و به امتیازاتی که این ویژگی‌ها در جامعه آمریکا برای من دارد، عادت کرده‌ام. این تبعیض تجربه کاملاً جدیدی برای من بود زیرا کسی مانند من عموماً چنین چیزی را تجربه نمی‌کند. آگاهی از مشکلات و آزار و اذیت‌هایی که بانوان مسلمان با آن‌ها مواجه هستند، نیاز به گفتن من که تنها ۲۴ ساعت خود را جای آن‌ها گذاشتم، ندارد. من به جای بانوان مسلمان سخن نمی‌گویم چون من مسلمان نیستم و در آن جایگاه هم نیستم اما می‌خواهم برای آن‌ها سخن بگویم. روز جهانی حجاب چشم‌های مرا باز کرد.[pullquote]این تبعیض تجربه کاملاً جدیدی برای من بود زیرا کسی مانند من عموماً چنین چیزی را تجربه نمی‌کند.[/pullquote]
روز جهانی حجاب روز ایستادن در کنار خواهران مسلمانمان است
روز جهانی حجاب، روز تجربه یک مدل پوشش جدید نیست. روز تعصب ورزیدن و اصرار به یک دین نیست، بلکه روز ایستادن در کنار خواهرانمان است. این فرصتی مقدس برای به یاد آوردن و گرامیداشت میراث دینی است، چه دین ما باشد، چه دین خواهرانمان. روز کشف دوباره زیبایی آزادی انتخاب است، روز خضوع و یاد خدا است. من معتقدم که برنامه‌هایی مانند روز جهانی حجاب برای جامعه ما کاملاً حیاتی هستند و سبب ترویج همبستگی می‌شود و با تصورات قالبی منفی در مورد دیگران مقابله می‌کند، چیزی که ما در جامعه خود به شدت به آن نیاز داریم.
گفتنی است، سال گذشته برای اولین‌بار با راه افتادن یک جنبش رسانه‌ای، تاریخ یکم ماه فوریه، روز جهانی حجاب نام گرفت و حقوق میلیون‌ها بانوی مسلمانی که استفاده از حجاب و سبک زندگی محجوبانه را برای خود برگزیده‌اند، گرامی داشته شد.[pullquote]سال گذشته برای اولین‌بار با راه افتادن یک جنبش رسانه‌ای، تاریخ یکم ماه فوریه، روز جهانی حجاب نام گرفت[/pullquote]
روز جهانی حجاب که با شعار «پیش از قضاوت یکبار حجاب را تجربه کن» امسال برای دومین‌بار برگزار می‌شود، یک جنبش اینترنتی است که با استفاده از شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه فیس‌بوک، بانوان غیرمسلمان را دعوت به استفاده از حجاب برای شناخت بیشتر این فریضه اسلامی و بانوان محجبه می‌کند.
[tabs][tab title=”منبع”]ایکنا[/tab] [/tabs]
